هایده اسیر تو

غم اومد که گریون کنه چشمامو نتونست

شب اومد که داغون کنه دنیامو نتونست

دل من دیگه از غم که شکسته نمیشه

اسیر غم عشقه دیگه خسته نمیشه

کمه فرصت ذیدار تو این عالم مستی

میخوام با تو بخندم به زمونه به هستی

هنوز عشق منی مثل همیشه

دل از خوب و بدت خسته نمیشه

هنوز عشق منی مثل همیشه

دل از خوب و بدت خسته نمیشه

تو ای آمده از راه بازم مثل همیشه

دلم با تو یه رنگه جدا از تو نمیشه

غم و غصه نتونست بگیره تو رو از من

بدون قدر وفامو دیگه دور نشو از من

هنوز عشق منی مثل همیشه

دل از خوب و بدت خسته نمیشه

هنوز عشق منی مثل همیشه

دل از خوب و بدت خسته نمیشه

هنوز عشق منی مثل همیشه

دل از خوب و بدت خسته نمیشه

ابی کی اشکاتو پاک میکنه

کی اشکاتو پاک میکنه

 شبا که غصه داری 

دست رو موهات کی میکشه

 وقتی منو نداری 

 شونه کی  مرهم هق هقت میشه دوباره

 از کی بهونه میگیری شبای بی ستاره

 برگ ریزونای پاییز 

کی چشم به رات نشسته 

از جلو پات جمع میکنه برگای زرد و خسته 

 کی منتظر میمونه حتی شبای یلدا 

تا خنده رو لبات بیاد 

شب برسه به فردا 

 کی از سرود بارون قصه برات میسازه 

از عاشقی میخونه وقتی که راه درازه 

 کی از ستاره بارون  

چشماشو هم میذاره 

نکنه ستاره ای بیاد  یاد تو رو نیاره