هایده سوغاتی

 

وقتی میای صدای پات از همه جاده ها میاد
انگار نه از یه شهر دور که از همه دنیا میاد
تا وقتی که در وا می شه لحظه ی دیدن می رسه
هر چی که جاده ست رو زمین به سینه ی من می رسه آه

ای که تویی همه کسم بی تو می گیره نفسم
اگه تو رو داشته باشم به هر چی می خوام می رسم
به هر چی می خوام می رسم

وقتی تو نیستی قلبمو واسه کی تکرار بکنم
گلهای خواب آلوده رو واسه کی بیدار بکنم
دست کبوترهای عشق واسه کی دونه بپاشه
مگه تن من می تونه بدون تو زنده باشه

ای که تویی همه کسم بی تو می گیره نفسم
اگه تو رو داشته باشم به هر چی می خوام می رسم
به هر چی می خوام می رسم

عزیزترین سوغاتیه غبار پیراهن تو
عمر دوباره ی من دیدن و بوییدن تو
نه من تو رو واسه خودم نه از سر هوس می خوام
عمر دوباره ی منی تو رو واسه نفس می خوام

ای که تویی همه کسم بی تو می گیره نفسم
اگه تو رو داشته باشم به هر چی می خوام می رسم
به هر چی می خوام می رسم

الهه_رفتی

ای که رفته با خود دلی شکسته بردی
این چنین به توفان تن مرا سپردی
ای که مهر باطل زدی به دفتر من
بعد تو نیامد چه ها که بر سر من!
ای خدای عالم چگونه باورم بود
آنکه روزگاری پناه و یاورم بود
سایه اش نماند همیشه بر سر من 
زیر لب بخندد به مرگ و پرپر من

رفتی و ندیدی که بی تو شکسته بال و خسته ام
رفتی و ندیدی که بی تو چگونه پرشکسته ام
رفتی و نهادی چه آسان دل مرا به زیر پا
رفتی و خیالم زمانی نمی کند مرا رها
ای به دل آشنا، تا که هستم بیا، وایِ من اگر نیایی

ابی کی اشکاتو پاک میکنه

کی اشکاتو پاک میکنه

 شبا که غصه داری 

دست رو موهات کی میکشه

 وقتی منو نداری 

 شونه کی  مرهم هق هقت میشه دوباره

 از کی بهونه میگیری شبای بی ستاره

 برگ ریزونای پاییز 

کی چشم به رات نشسته 

از جلو پات جمع میکنه برگای زرد و خسته 

 کی منتظر میمونه حتی شبای یلدا 

تا خنده رو لبات بیاد 

شب برسه به فردا 

 کی از سرود بارون قصه برات میسازه 

از عاشقی میخونه وقتی که راه درازه 

 کی از ستاره بارون  

چشماشو هم میذاره 

نکنه ستاره ای بیاد  یاد تو رو نیاره